پایان اعتصاب غذای زندانیان سیاسی زن

روز سه شنبه ۹ آبانماه، تعدادی از زندانیان سیاسی زن بند ۳۵۰ در اعتراض به اذیت و آزار، تحقیر و توهین و آزار جنسی زندانبانان دست به اعتصاب غذا زدند. طبق گزارشات رسیده در این روز ۲۰ نفر از نیروهای گارد یکان حفاظت زندان اوین، به این بهانه که مشکوک به ارسال تکست از طریق تلفن موبایل به بیرون زندان هستند، به  بند ۳۵۰ یورش بردند. ابتدا تمام زندانیان را از بند خارج کرده و بند را بازرسی کردند. سپس تک تک زندانیان سیاسی را بشکلی بسیار آزار دهنده و شنیع مورد بازرسی بدنی قرار دادند .

این آزار و توهین با اعتراض کلیه زندانیان سیاسی بند زنان ۳۵۰ روبرو شد. آنها از مسئولین خواستند که بخاطر این توهین و آزار از زندانیان عذرخواهی کنند و ضمانت دهند که دیگر چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. زندانبانان اسلامی به خواستهای زندانیان وقعی نگذاشتند و در نتیجه تعدادی از زندانیان بنام بهاره هدایت، شیوا نظر آهاری، ژیلا کرم زاده مکوندی، نسیم سلطان بیگی، نازنین دیهیمی، مهسا امرآبادی، حکیمه شکری، ژیلا بنی یعقوب و راحله زکایی، تصمیم گرفتند اعتراض خود را با دست زدن به اعتصاب غذا پی گیرند.

بدنبال این اعتصاب غذا، روز پنجشنبه ۱۱ آبان، ۳۳ نفر از زندانیان سیاسی بند زنان ۳۵۰، طی نامه ای به رئیس زندان اوین ضمن اعتراض به برخورد خشن و شنیع مامورین گارد حفاظت، حمایت خود را از زندانیانی که به اعتصاب غذا دست زده اند، اعلام کردند. مسئولین زندان ابتدا فشار بیشتری را بر اعتصابیون غذا تحمیل کرده و آنها را به انتقال به سلول انفرادی و ممنوعیت ملاقات با خانواده تهدید نمودند. پس از یک هفته از این اعتصاب غذا، طبق گزارشات واصله بدنبال وعده مسئولین زندان به پیگیری خواست آنها و برخورد با خاطیان، اعتصابیون به اعتصاب غذای خود پایان دادند .

اما نسرین ستوده پس از سه هفته هنوز در اعتصاب غذا بسر می برد. نسرین ستوده پس از اعتصاب غذا به بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین منتقل و ممنوع الملاقات شده است .

حزب اتحاد کمونیسم کارگری، اسارت، شکنجه و اذیت و آزار این زنان را قاطعانه محکوم می کند. رژیم جنایتکار اسلامی طی سی و سه سال حاکمیت، فقط و فقط با توسل به زندان، شکنجه و اعدام مخالفین، آزادیخواهان و کمونیست ها توانسته قدرت خود را حفظ کند. اما شرایط برای ادامه حیات آن هر روز سخت تر و سخت می شود. اعتراضات مردم، اعتراضات کارگری، زنان و جوانان دائما کابوس سقوط را در مقابل چشمان آن ترسیم می کند. اعتراضات زنان زندانی سیاسی، یک نمونه از مبارزات مردم علیه این رژیم کثیف و جنایتکار است. باید با همبستگی و حمایت از خواستهای این زندانیان رژیم اسلامی را به عقب نشینی واداریم .

 

مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی٬ برابری٬ حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!

حزب اتحاد کمونیسم کارگری
۷ نوامبر ۲۰۱۲- ۱۷ آبان ۱۳۹۱